Feest: 50 jaar dorpshuis; een verslag
Ga eens in gedachten terug naar 1966. In Gasteren was alles landbouw wat de klok sloeg. In die tijd hebben de inwoners van het dorp aan het Gasterensche Diep hun dorpshuis opgericht. Nu, vijftig jaar later, vieren zo’n honderdvijftig bewoners dit feit met een groots opgezet feest.
Zaterdagmiddag om half één begint het onrustig te worden bij de Gasterije. Een accordeonspeler verwelkomt de gasten op zijn Paolo Soprani. De gasten zijn blij verrast over de nieuwe look van de Gasterije. Er is een nieuwe voortuin, een nieuwe entree en een jeu-de-boules-baan aangelegd. Het ziet er goed uit.
Als iedereen binnen is begint het feest met speeches, zoals gebruikelijk. Eerst de voorzitter van de Gasterije, Arno Klee. Hij dankt de bestuurders uit het verleden om wat zij hebben gedaan. Zonder hun inspanning hadden we hier niet gezeten. De oud-bestuurders en de zaal knikken instemmend. Daarna de altijd bespraakte burgemeester Eric van Oosterhout. De essentie van zijn toespraak is: je kunt nog zoveel regelingen en subsidies hebben maar waar het om gaat is: de mensen moeten het doen. En hier in Gasteren is het wéér gebeurd. Hij overhandigt het dorpshuisbestuur een cheque van € 100. Ook daar is de zaal het hartgrondig mee eens.
Het volgende punt van het programma is de verkiezing van de ‘beste’ taart. Een aantal dames in de zaal wordt zenuwachtig. Zij hebben meegedaan aan ‘Heel Gasteren Bakt’ en hebben in de ochtenduren met trots hun resultaat ingeleverd. Bakker Pots uit Rolde heeft als voorzitter van de jury zes nominaties op de plank gelegd. Hij benadrukt dat meedoen belangrijker is dan winnen. Zegt hij hiermee – onbedoeld – iets over het niveau? De burgemeester mag met zijn secondanten de finale klap geven. Eerste én derde wordt Ubelien Turksma. De tweede prijs is voor Jantje Stokker. Prachtige taarten.
Dan snel naar buiten. Daar wacht een ‘Jan Plezier’ voor de mensen die de wandeling door ‘historisch Gasteren’ liever zittend meemaken. De rest van de feestgangers lopen achter de ‘Jan Plezier’ aan, en gezien het wandeltempo heeft het geheel een beetje weg van een begrafenisstoet. De mensen in de ‘Jan Plezier’ zullen daar overigens een geheel andere mening over hebben gehad. Op een aantal plekken in het dorp stopt de stoet en geeft good old Hendrik Kamping op geheel eigen wijze tekst en uitleg bij een aantal historische plekken, waaronder het voormalige dorpshuis aan de Oudemolenseweg.
Teruggekomen bij de Gasterije onthullen Arno Klee en Job Buist het door hen gedoneerde bronzen plastiek van Erasmus Herman Van Dulmen Krumpelmann, getiteld de vioolspeler. Het bijzondere van het plastiek is dat dit, in een iets completere versie weliswaar, ook aan het vroegere dorpshuis was bevestigd.
Koffie met taart! Teruggekomen van de wandeling mag de zaal zich te goed doen aan de taarten. De drieëntwintig baksels worden met graagte in stukken gesneden en beoordeeld. Er is te veel taart om ze allemáál te proeven. Maar mooi en lekker zijn ze.
Van de goede stemming maakt secretaris Jan Post gebruik om de taarteters voor te gaan in een oud dorpshuislied. Hij begeleidt zichzelf op de gitaar en de feestgangers zingen graag mee.
Een ander onderdeel van het jubileumfeest is een doorlopende film en een fototentoonstelling over Gasteren. Zeer de moeite waard.
De feestgangers kunnen na de koffie kiezen uit twee programmaonderdelen. Óf binnen luisteren naar Drentse verhalen met Harm Dijkstra óf op het buitenterrein kijken naar een jachthondendemonstratie met dorpsgenoot Arnold Smit en Estelle Gouwens. Vanwege het mooie weer kiezen de meesten voor het buitenprogramma.
De Engelse Springer Spaniels en de Cocker Spaniels laten enthousiast zien hoe zij in de jacht gebruikt kunnen worden om het in dekking liggende wild op te sporen. Het zijn zgn. ‘drijfhonden’. Maar apporteren kunnen ze ook.
Aansluitend aan de jachthondendemonstratie volgde een interessante roofvogeldemonstratie door valkenier Griffon. Hoe leven roofvogels en hoe jagen zij? Enkele kijkers worden actief betrokken bij het spel van de valkenier met zijn stootvogels. Fascinerend.
Dan is het tijd voor de jeugd. Vijf teams van vier spelers gaan voor het bubbelvoetbal, een hilarisch spel waarbij je zonder rode kaarten elkaar van de (gras)mat mag spelen. Het team Nick kon dat als beste. Maar een rood bezweet hoofd kregen ze allemaal.
Ondertussen heeft slager Hilbert Boxem uit Gieten de barbecues buiten klaargezet: het smikkelen kan beginnen. En het bier kan vloeien. En dat doet het. Gelukkig werkt het weer goed mee.
Maar het feest is nog niet voorbij. Binnen stemt de band Combotime uit Annen de instrumenten om de avond te vervolgen met popmuziek van de voorbije vijftig jaar. Er wordt flink gedanst!
Als bijdrage in de financiering van het huidige dorpshuis (1997), werden door de Gasterenaren destijds certificaten á Hfl. 50,– aangekocht. Als laatste onderdeel van het jubileumfeest loot Arno Klee tien certificaten uit. De houders kunnen € 22,69 in ontvangst nemen. De gelukkigen die op deze avond aanwezig zijn doen dat echter niet. Zij doneren de € 22,69 aan het dorpshuis. Een mooi gebaar!
En om twaalf uur gaan de luikjes dicht en iedereen naar huis. Wat een geweldig feest was het! In 2066 weer?